کاشت و مراقبت از لیاتریکس در زمین باز (16 عکس): چه زمانی می توانید یک گل را در منطقه مسکو و دیگر مناطق پیوند دهید؟ از بذر و پیاز رشد می کند

فهرست مطالب:

تصویری: کاشت و مراقبت از لیاتریکس در زمین باز (16 عکس): چه زمانی می توانید یک گل را در منطقه مسکو و دیگر مناطق پیوند دهید؟ از بذر و پیاز رشد می کند

تصویری: کاشت و مراقبت از لیاتریکس در زمین باز (16 عکس): چه زمانی می توانید یک گل را در منطقه مسکو و دیگر مناطق پیوند دهید؟ از بذر و پیاز رشد می کند
تصویری: کاشت و تکثیر پیاز در آلمان: حتی فکرش را هم نمیکردیم که اینجوری بشه 2024, آوریل
کاشت و مراقبت از لیاتریکس در زمین باز (16 عکس): چه زمانی می توانید یک گل را در منطقه مسکو و دیگر مناطق پیوند دهید؟ از بذر و پیاز رشد می کند
کاشت و مراقبت از لیاتریکس در زمین باز (16 عکس): چه زمانی می توانید یک گل را در منطقه مسکو و دیگر مناطق پیوند دهید؟ از بذر و پیاز رشد می کند
Anonim

بسیاری از باغداران در تعجب هستند که چگونه می توان لیاتریس چند ساله را به درستی بکارید و رشد دهید تا این گیاه به سرعت رشد کند و شکوفه ای شاداب و طولانی ایجاد کند. این به هیچ وجه دشوار نیست - فرهنگ در مراقبت بی تکلف است و در برابر سرما مقاوم است. با این حال ، برای اینکه تا حد امکان شما را با ظاهر تزئینی خود خوشحال کند ، باید از ویژگی های کاشت و مراقبت از لیاتریکس مطلع باشید.

تصویر
تصویر

تاریخ های فرود

برای گلدهی لیاتریس حداقل 14 ساعت ساعت در روز نیاز است و برای شکل گیری گلها ، درجه حرارت باید در سطح 10-13 درجه نگه داشته شود. با این حال ، همانطور که تمرین نشان می دهد ، قرار گرفتن در معرض درجه حرارت در منطقه 5-6 درجه به مدت 12 هفته تأثیر مفیدی بر مدت زمان گلدهی و کیفیت آن دارد. بر اساس این الزامات ، پاییز یا آغاز بهار را می توان برای کاشت لیاتریس بهینه نامید. این فرهنگ از یخبندان نمی ترسد ، بنابراین ، با کاشت podzimny در بهار ، می توانید شاخه های قوی و سالم بدست آورید.

باغبانان باتجربه ترجیح می دهند در پاییز بذر بکارند و در بهار نهال ها را نازک کنند و تنها سالم ترین نهال باقی بماند. در بهار ، کاشت پس از گرم شدن کامل زمین و از بین رفتن یخبندان بازگشت انجام می شود. بنابراین، در مرکز روسیه و در منطقه مسکو ، می توانید در ماه آوریل یک گل بکارید.

تصویر
تصویر

انتخاب محل و خاک

لیاتریس مناطق روشن را ترجیح می دهد ، زیرا وقتی در سایه کامل یا روشن رشد می کنند ، تزئینی گلها به طور قابل توجهی بدتر می شود و رشد کل بوته به طور کلی کند می شود. کشت می تواند در هر بستری ، اما خاک حاصلخیز ، نفوذپذیر در آب و هوا با واکنش اسیدی ضعیف در pH 6 ، 0-6 ، 5 ، برای آن بهینه در نظر گرفته شود.

همچنین می توان این گیاه را در بسترهای شنی خشک کاشت ، اما در آنجا ضعیف تر ، گل آذین کوچکتر و دوره گلدهی کوتاه تر خواهد بود . چند ساله خاکهای سنگین غرقاب را تحمل نمی کند ، ماندن در آنها اغلب منجر به پوسیدگی ریشه ها می شود. بهتر است زمین را برای آنها از قبل آماده کنید. برای انجام این کار ، مکانی برای کاشت با اضافه کردن ذغال سنگ نارس ، مقدار کمی خاک رس خرد شده و همچنین هر گونه مواد سست کننده ، به عنوان مثال پرلیت و ماسه رودخانه ، می توانید از پوست کاج کمپوست استفاده کنید.

تصویر
تصویر

چگونه کاشت کنیم؟

پیازهای Liatris در عمق 10-15 سانتی متر کاشته می شوند ، فاصله بین سوراخ ها در سطح 20-25 سانتی متر نگه داشته می شود. شما می توانید مواد کاشت را در هر شرکت تجاری تخصصی خریداری کنید ، غده ها به طور خاص مستعد خشک شدن نیستند بنابراین ، در هر صورت ، آنها جوانه می زنند و ، به احتمال زیاد ، در حال حاضر در فصل جاری گل می دهند. مهم: فقط پیازهای فصل جاری برای کاشت مناسب است.

در مناطق سیبری ، باغبان اغلب برای کاشت نهال در زمین باز استفاده می شود . واقعیت این است که دوره بهار در آنجا بسیار دیرتر از خط وسط شروع می شود ، بنابراین روش نهال روند رشد محصول را به میزان قابل توجهی تسریع می کند. برای انجام این کار ، در پایان زمستان ، بذرها را در گلدان های کوچک بکارید ، در حالی که بهتر است آنها را بیش از 1 سانتی متر عمیق نکنید و خاک را از یک بطری اسپری مرطوب کنید. برای اینکه گیاهان در اسرع وقت جوانه بزنند ، آنها باید در یک اتاق گرم و روشن در خانه قرار داده شوند و با خشک شدن بستر آبیاری شوند. به محض قوی شدن نهال ، می توان آنها را سفت کرد. برای انجام این کار ، آنها را در طول روز به خیابان می برند. به خاطر داشته باشید که این کار تنها در شرایط آب و هوایی مطلوب امکان پذیر است.در پایان ماه مه ، زمانی که هوا کم و بیش آرام می شود ، گیاهان را می توان با روش انتقال به زمین باز منتقل کرد تا یکپارچگی ریشه ها را نقض نکند.

فاصله بین بوته های مجاور باید در سطح 15-20 سانتی متر حفظ شود.

تصویر
تصویر

قوانین مراقبت

لیاتریس در مردم اغلب به عنوان گل هندی نامیده می شود … این نام مستعار با این واقعیت توضیح داده می شود که یک گیاه بی تکلف است ، در برابر بیماری ها و آفات باغ مقاوم است ، فناوری کشاورزی آن هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. به همین دلیل است که حتی پرورش دهندگان بی تجربه نیز می توانند آن را پرورش دهند.

آبیاری

لیاتریس بسیار به رطوبت علاقه دارد ، اگرچه خشکسالی کوتاه مدت تأثیر منفی بر او نخواهد داشت. برای یک محصول ، آبیاری هر 5-7 روز کاملاً کافی است و اگر هوا بارانی باشد ، نیازی به آبیاری اضافی ندارد.

غرقابی برای فرهنگ بسیار سخت تر است .- رطوبت اضافی به علت شایع پوسیدگی ریشه تبدیل می شود. به همین دلیل است که حتی در مرحله آماده سازی محل برای کاشت ، تجهیز سنگر زهکشی برای تخلیه آب بسیار مهم است تا آب راکد نشود. معمولاً روز بعد از آبیاری پوسته ای روی سطح خاک ظاهر می شود که از رسیدن اکسیژن به ریشه جلوگیری می کند و تغذیه گیاه را مختل می کند.

برای جلوگیری از این امر ، زمین نزدیک بوته ها باید بعد از هر بار مرطوب شدن شل شود.

تصویر
تصویر

پانسمان بالا و کود

لیاتریس باید 3-4 بار در طول فصل رشد بارور شود. ترکیبات معدنی و آلی برای گیاه مناسب است ؛ چنین تغذیه منظمی باعث گلدهی کامل و سرسبز می شود .در بهار ، ترجیح دادن ترکیبات نیتروژن مطلوب است ، آنها تجمع توده سبز و رشد فعال را تحریک می کنند. همان کودها قبل از زمستان بهینه خواهند بود. در تابستان ، شیراز نیاز به آماده سازی فسفر و پتاسیم دارد. علاوه بر این ، کمپوست را می توان در اطراف بوته ها ریخت - این باعث گلدهی بهتر می شود.

لطفاً توجه داشته باشید که کود پیچیده را می توان به صورت مایع و خشک استفاده کرد . توصیه می شود همه پانسمان را بعد از باران یا آبیاری انجام دهید ، در غیر این صورت خطر زیادی برای سوزاندن ریشه ها وجود دارد. بسیار مهم است که از کود در قسمتهای سبز گیاهان (برگ و ساقه) خودداری کنید.

تصویر
تصویر

هرس

هرس لیاتریس اغلب برای تزئین دسته گل و چیدمان گل انجام می شود. در یک گلدان ، آنها می توانند 10-14 روز مقاومت کنند. همچنین ، اغلب از برش ها برای خشک کردن استفاده می شود. برای اینکه خشکبار به طور یکنواخت خشک شود ، می توان آن را با یک طناب به سمت بالا بست و سپس در یک اتاق گرم ، خشک و تهویه قرار داد.

تمام گل آذین پس از گلدهی باید قطع شود ، در غیر این صورت گیاه برای آزادسازی دمبرگهای جدید فاقد سرزندگی خواهد بود.

به خاطر داشته باشید که نیازی به بریدن ساقه ها ندارید ، بلکه فقط خود گل آذین را احتیاج دارید.

تصویر
تصویر

گذراندن زمستان

لیاتریس در برابر سرما بسیار مقاوم است ، بنابراین قسمت ریشه را می توان در زمستان برای زمستان گذاشت - آنها قبل از یخ زدگی به حفاری نیاز ندارند.

در پایان پاییز ، کل بوته باید تقریباً به سطح خاک بریده شود ، و سپس با مالچ پوشانده شود .(بهتر است از هوموس یا ذغال سنگ نارس استفاده کنید) با یک لایه 7-10 سانتی متر. در مناطق شمالی با زمستان های شدید ، توصیه می شود که آن را با شاخه های صنوبر یا آگروفایبر بپوشانید.

تصویر
تصویر

زمان و نحوه پیوند چگونه است؟

پیوند لیاتریس کاملاً بدون درد است و این دستکاری ها را می توان در هر زمان در طول فصل رشد انجام داد. با این حال، باغبانان با تجربه معتقدند که زمان بهینه برای پیوند محصول پایان آوریل-آغاز ماه مه و همچنین سپتامبر است . ریزومهای Liatris کوتاه می شوند ، با تعداد زیادی ریشه کوچک ، بنابراین آنها به راحتی جدا می شوند. این دستکاری ها هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند: بوته باید همراه با توده ای از خاک بیرون بیاید ، ریزوم ها را با دقت از بستر تمیز کرده و با آب ریخته شود ، سپس با دقت تقسیم شده و در فاصله 35-45 سانتی متر کاشته شود.

هنگام کاشت غده ها ، بسیار مهم است که به درستی تعیین کنید که در آن کجا قرار دارد.اگر در زمان پیوند کلیه ها هنوز بیدار نشده اند ، می توانید مواد کاشت را در خزه مرطوب قرار دهید تا به این طریق بیدار شود.

تصویر
تصویر

روش های تولید مثل

محبوب ترین انواع لیاتریس عبارتند از Burning Star ، Flamingo ، Bengal Fire و Blue Bird. آنها را می توان با بذر و همچنین تقسیم تقسیم کرد. بیایید با جزئیات بیشتری در مورد هر یک از آنها صحبت کنیم.

رشد از دانه ها

Liatris دانه ها را بسیار فراوان می کند ، بنابراین هیچ کمبودی در مواد دانه وجود ندارد. قبل از کاشت ، نهال ها باید در معرض دمای پایین قرار گیرند ، بنابراین طبقه بندی طبیعی رخ می دهد. این روش اختیاری است ، اما دانه ها در این حالت بهتر جوانه می زنند. اگر کاشت در پاییز انجام شود ، دانه ها در خاک زمستان گذرانی می کنند و از نظر جوانه زنی در بهار مشکلی نخواهند داشت. لطفا توجه داشته باشید که دانه ها بسیار آهسته رشد می کنند و اولین گلدهی زودتر از 3-4 سال به دست می آید.

گیاهان را می توان از قبل در ظروف کاشت ، در این مورد ، تمام کارهای اصلی باید در ژانویه تا فوریه انجام شود: نهال ها در سینی های چند لایه کاشته می شوند و با یک لایه سبک ورمیکولیت پوشانده می شوند-این رطوبت لازم را تأمین می کند باعث جوانه زنی بهتر می شود. در هنگام تشکیل نهال ، دمای خاک باید بین 18-21 درجه متغیر باشد ، در شب توصیه می شود سطح حرارت را تا 6 درجه کاهش دهید تا سرعت جوانه زنی نهال ها تسریع شود.

اولین جوانه ها را می توان پس از چند هفته مشاهده کرد ، پس از آن حرارت باید به تدریج به 15-18 درجه کاهش یابد ، و بعد از یک ماه دیگر می توانید نهال ها را در یک ظرف بزرگتر بردارید.

تصویر
تصویر

تقسیم بوته

در مرحله پیوند ، می توانید بوته را به دو یا چند قسمت تقسیم کنید. توصیه می شود چنین دستکاری هایی را هر 3-5 سال انجام دهید. بهترین زمان کار ، آغاز بهار یا پایان پاییز در نظر گرفته می شود. بوته با دقت کنده می شود و با دست به چندین قسمت تقسیم می شود به طوری که هر یک دارای یقه ریشه با چندین پیاز است .محل برش ها باید با خاکستر خرد شده چوب یا کربن فعال ضدعفونی شود. برای کاشت ، حفره های کاشت با عمق 25 سانتی متر آماده می شود تا ریشه ها کاملاً در آنها قرار بگیرند. می توانید کمی هوموس به زمین اضافه کنید.

تصویر
تصویر

تقسیم غده

می توان هر سال از این روش پرورش لیاتریس استفاده کرد. غده های این فرهنگ از نظر بصری شبیه پیازهای مسطح هستند که توسط شاخه ها به یکدیگر متصل می شوند . این شاخه ها را می توان به دو قسمت تقسیم کرد و بنابراین می توان مواد کاشت جدیدی را بدست آورد که در یک سال گلدهی فراوانی خواهد داشت.

پیازها در سوراخ هایی به قطر 10-15 سانتی متر در زمین قرار می گیرند ، پس از آن با خاک باغ مخلوط با هوموس به نسبت 2: 1 پوشانده می شوند. اولین شاخه ها در یک ماه ظاهر می شوند.

تصویر
تصویر

بیماریها و آفات

لیاتریس ، در شرایط راحت رشد می کند ، در برابر بیماری ها و حملات آفات باغ بسیار مقاوم است. ولی اگر گیاهان در یک مکان تاریک مرطوب رشد کنند ، اغلب تحت تأثیر زنگ قرار می گیرند .در این مورد ، بهتر است مکان مناسب تر دیگری را انتخاب کنید ، تمام قطعات آسیب دیده بوته را بردارید ، با قارچ کش ها درمان کنید و با سوزاندن بقایای گیاهان را از بین ببرید.

اگر هیچ اثری از آسیب دیدگی در قسمت سبز زمین وجود نداشته باشد ، اما گیاه خود را کند و افسرده به نظر برسد ، به احتمال زیاد دلیل این امر پوسیدگی ریشه است. برای احیای بوته ، باید آن را از زمین تمیز کنید ، تمام قسمتهای آسیب دیده را از بین ببرید ، ریشه های غده را در محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم خیس کرده و سپس آن را در مکان راحت تری پیوند دهید.

در مورد آفات ، پس بیشترین آسیب به این گیاه توسط موش های پرز وارد می شود که دوست دارند غده بخورند و همچنین کرم های سیمی و خرس ها … به منظور محافظت از ریشه ها در برابر جوندگان ، می توانید از کاشت در یک تور مخصوص استفاده کنید.اگر کاشت لیاتریس بیش از حد فشرده باشد ، گیاهان مستعد ابتلا به عفونت های قارچی می شوند ، بنابراین ، هر 3-4 سال یکبار لازم است بوته ها را تقسیم کنید ، به ویژه از آنجا که در گل آذین قدیمی سنبلچه ها رشد نمی کنند ، بلکه به سمت بیرون خم می شوند. این فرم جذابیت زیادی به ترکیب نمی بخشد.

توصیه شده: